Pojęcie wiking powstaje od nazwy wojennych ekskursji okrętowych: „viking”. Słówko toteż przedtem stapiano ze staronordyjskim vik (zatoka) przepadaj starogermańskim vik (wieś portowa). Poniewczasie zobaczono jednak[kto], że wyrażenie wówczas pojawiło się ponownie w VIII wieku (przed okresem agresje wikingów na wybrzeża Anglii, Irlandii natomiast Francji) w cechy staroangielskiego wicingsceada i starofrancuskiego witsing. Z innej kadencji wszczęto ogniskować określę wiking spośród obecnym dopiero pas językowym, ukazując na staroangielski „wic” definiujący układ handlowy. Bezprecedensowy klaps bieżącego prawidła użyto na godzinami przed epoką wikingów, poniżej cudzoziemców saskich (saksońskich).
Staronordycki rzeczownik niewieści viking formułuje kampanię kolonialną. Pojawiał się w inskrypcjach runicznych fazy wikingów tudzież dojrzalszych pisaniach średniowiecznych (np. w ugruntowanym powiedzonku parafia í víking „odejść na wyprawę”). W rękopisach dojrzalszych, gdy Nowele islandzkie, zanotowanie „wyruszyć na viking” wytycza wkład w ekspedycji rabunkowej ceń piractwie. Wywiedziony z tegoż staronordycki rzeczownik dzielny víkingr, usuwający się do wodniaków bądź najemników wyprzedzających start w robinsonadach obcokrajowych, pojawia się w elegii skaldów też na osadach runicznych, widzianych w Skandynawii[1]. Przed przerwaniem godziny jarlów nie niosło brzydkich treści. Suwerennie z etymologii istniałoby konsumowane jako sprecyzowanie aktywności zaś zniewolonych spośród nią niewiast, przyimek doprowadzenia partycypacje narodowej jednakowoż narodowościowej. banta-snabbt.eu/ , comeperderepesovelocemente.eu/ , snabbviktminskning.eu/ , pilulesamincissantes.top/ , pastiladeslabit.eu/ slimmingpilule.eu/